Wij spraken Jef van Hout bij Zorgcentrum De Hoogt in Alphen, waar hij sinds enige tijd intern woont. Aan de hand van een van zijn plakboeken vertelt Jef van Hout ons over zijn roemrijke verleden!
Jef, kun je iets over je jeugd vertellen?
“Nou, om te beginnen ben ik op 13 januari 1939 geboren. Wij hadden 5 kinderen in het gezin en ik was de jongste. De oorlog stond voor de deur en ons gezin maakte in 1944 een hongerwinter door, toen werd ik door een gezin in Riel geadopteerd tot het einde van de oorlog. Door wisselingen op 3 lagere scholen, waren mijn leerprestaties niet echt goed. Ik kwam na school in opleiding in de textielwereld, werd daar ook werkzaam en ik ging in militaire dienst. Intussen was ik als muzikant al erg actief, speelde ook in de Militaire Kapel en die passie voor muziek heeft zich in mijn leven steeds meer uitgebreid.”
Hoe ontwikkelde jouw werkzame leven zich?
“Na de militaire dienst ging ik in de verpleging op de afdeling Psychiatrie werken. Daar ontmoette ik mijn vrouw, die daar ook werkzaam was. Nadat ik de verpleging vaarwel had gezegd, heb ik wat omzwervingen gemaakt en kwam weer terug in de zorg bij Stichting Bejaardenwerk Tilburg (SBT). Daar werd ik coördinator van de stedelijke maaltijdvoorziening voor extramurale cliënten.”
En hoe is dit verder uitgegroeid?
“Alleenstaande mensen maakten gebruik van ons eetpunt en op een gegeven moment was een van deze vaste bezoekers ziek. Wij besloten toen het eten van deze persoon bij hem thuis te gaan brengen en zo is langzaamaan het bezorgen van maaltijden ontstaan. Er ontstond ook een behoefte aan magnetrons om de maaltijden te kunnen opwarmen en toen zijn we gaan zorgen voor het inzetten van die magnetrons. Daar zijn we in 1972 mee begonnen.”
Hoe ging dat in zijn werk?
“Bij elke aanvraag voor maaltijdverstrekking, deed ik een huisbezoek. Dat was in de eerste plaats mijn hoofdtaak. Toen ik met pensioen ging, na 29 jaar vaste dienst, had mijn collega uitgerekend hoeveel huisbezoeken ik in die 29 jaar had gedaan. Dat waren er 15.000!
De maaltijden werden door de ‘Maaltijdenexpress’ bezorgd, dat was voor de SBT (Stichting Bejaarden Tilburg), waaruit later door samenvoeging met nog een andere stichting de ‘Contour de Twern’ ontstond. Het woord ‘contour’ staat voor een soort van omlijsting en de term ‘twern’ staat voor het samendraaien van draden, deze term is afkomstig uit de textielwereld, die in Tilburg een heel belangrijke plaats innam. ‘Contour de Twern’ geeft in feite de samenvoeging van die 2 stichtingen weer.”
Heb je nog leuke anekdotes te melden?
"Nou, ik heb altijd al veel met eten gehad. In mijn diensttijd was ik muzikant en werkte daarnaast ook in de keuken mee. Cas Spijkers heeft ons bij Amarant in de keuken bezocht. Ik heb in de Lange Schijfstraat een kantoor gehad en ik ben ook wel Jef du Bois genoemd, dat is een mooie Franse naam…
Toen ik mijn 25-jarig jubileum van de maaltijdendienst vierde, werden ook mijn andere bezigheden benoemd; ik heb veel muziek gemaakt (blaasinstrumenten), ik heb o.a. ‘The Jolly Boys’ opgericht. Met deze band traden wij in veel plaatsen in Nederland op, zelfs op het eiland Texel, ook in Luxemburg in de stad Clervaux en in Duitsland aan de Moezel in Traben-Trarbach. Tien jaar, elk zomerseizoen. Ik heb met verschillende bands opgetreden en bij Harmonie St. Remie gespeeld; ik heb veel geschilderd; ik heb verhaaltjes en gedichten geschreven; ik hou van tuinieren en heb altijd vogeltjes gehad.”
Wat heb je na je pensioen nog allemaal gedaan?
“Ik heb toen nog veel vrijwilligerswerk gedaan. Ik was secretaris van De Bejaardenraad in Baarle-Nassau. De Bejaardenraad was thuis bij St. Janshove. Ik heb daar het eetpunt opgezet, voor mensen die nog thuis woonden. Daarnaast heb ik ook als vrijwilliger maaltijdbezorging bij ouderen aan huis gedaan. Ook werd ik vrijwilliger bij de dependance van Amarant in Baarle-Nassau. Ik was actief bij de Zonnebloem. Ik hield vooral van de contacten die ik met mensen had. Ook lag mijn interesse bij vogels, vooral in het wild. Daarom was ik vrijwilliger vogelspotter bij Brabants Landschap, waar ik nu nog contacten mee heb. Maar ook zelf vogels houden en kweken in mijn eigen volière. Ik verzorgde 12 jaar lang de vogels van de school De Uilenpoort in Baarle-Nassau en het schooltuintje langs het Bels Lijntje bijhouden was, samen met de kinderen, mijn hobby.”
Heb je nog leuke ervaringen die je met ons wilt delen?
“Wij woonden vroeger in spoorhuisje nr. 5 aan het Bels Lijntje. Bij het 150-jarig bestaan van het Bels Lijntje werd ik ook geïnterviewd, samen met Pietje Soethout en Ad Adriaansen. Van de 27 spoorhuisjes zijn er nu nog 6 over. Er staat er ook nog 1 op Weelde-Statie. Ik heb een stukje geschreven over alle bloemsoorten die er aan het Bels Lijntje te vinden zijn. Ook dat is een passie van mij.”
Hieronder vind je een link naar het artikel uit 2017 over het Bels Lijntje:
Jef was in gesprek met Petra Broos.