Met groot verdriet moeten we afscheid nemen van onze collega Alma Patist.
Alma was een bijzonder mens. Een collega die je niet zomaar vergeet. Iemand die met hart en ziel werkte, die écht betrokken was – bij haar werk, bij de inwoners van onze gemeente, bij de mantelzorgers en vrijwilligers die zij ondersteunde, en bij ons als collega’s.
Alma maakte het verschil. Niet door grootse woorden, maar door oprechte daden, kleine gebaren, oog voor detail en vooral door er te zijn – met aandacht, warmte en medemenselijkheid.
Ze was een duizendpoot met een zonnebloemhart: veerkrachtig, liefdevol, standvastig en altijd gericht op het goede.
Voor haar mantelzorgers, vrijwilligers en collega’s liet ze alles uit haar handen vallen. Ze wilde dat mensen zich gezien voelden. Of het nu ging om een bloemetje uit eigen tuin op een vergadertafel, marshmallows roosteren bij een bijeenkomst of een mooi gedekte tafel bij een werkoverleg – Alma wist als geen ander hoe belangrijk sfeer, aandacht en verbinding zijn.
“Als je al voor één iemand het verschil hebt kunnen maken, dan is je inzet nooit voor niets geweest.”
Dat was niet alleen wat ze zei, het was wat ze leefde.
Haar humor, haar rechtvaardigheidsgevoel, haar vurige pleidooien als dingen níét goed geregeld waren – we zullen het missen. Net als haar oprechte interesse, haar knuffels, haar kracht en haar zonnestraalachtige energie. Zelfs tijdens haar ziekte wilde ze van betekenis blijven, voor de mensen om haar heen. En dat was ze – tot het allerlaatst.
Voor wie Alma heeft gekend:
Gecondoleerd, en heel veel sterkte met het verwerken van dit enorme verlies.
Wij vinden het een rijkdom van onschatbare waarde dat we haar hebben mogen kennen. Alma laat een leegte achter, maar vooral een diepe indruk, en een blijvende inspiratie.
Namens haar collega’s en iedereen die met haar heeft samengewerkt.
