Ik woon sinds 2015 met veel plezier in Alphen. Ik ben opgegroeid in Schiedam en in 2007 naar Brabant verhuisd. Graag wilde ik meer in het groen wonen. Dus ik ben 100 procent import. Ondanks dat ik niet echt een clubmens ben, heb ik mooie aansluitingen kunnen vinden in het dorp. Ik heb ook een aantal jaar in Frankrijk in een kleine gemeenschap gewoond. Ik heb gemerkt dat er in elk dorp of elke gemeenschap wel mensen of activiteiten te vinden zijn die bij je passen en waar je een bijdrage aan kunt leveren.
De contacten in het dorp staan voor mij bijna allemaal in het teken van mijn dochter. Zij heeft een verstandelijke beperking met autisme. Ze is met 4 jaar begonnen op BS de Willibrordus, maar na twee jaar bleek dit niet haalbaar. Zij moest naar het speciaal onderwijs. Toen begon de aanvraag voor het leerlingenvervoer. Dit resulteerde voor mij in een deelname aan de cliëntenraad voor het leerlingenvervoer. Hiermee hebben we met een 4-tal ouders en de gemeente een aantal dingen kunnen realiseren. Zoals een meer correcte klachtenafhandeling, deskundigheidsbevordering voor chauffeurs, controleren van het wagenpark voor veilige auto's in de winter etc. Helaas heeft corona roet in het eten gegooid en was het lastig voor alle ouders een nieuwe opstart te maken. Wel heb ik in die tijd ervaren dat je met een kleine groep ouders iets kan bereiken, als je je maar verenigt.
Als je een kind hebt met een beperking dat niet naar school gaat in het dorp, dan loop je de kans dat je veel mist. Veel activiteiten komen van school mee naar huis, bijvoorbeeld in nieuwsbrieven of je hoort het op het schoolplein. Ik merkte dat er dingen in het dorp werden georganiseerd waar ik geen weet van had. Daardoor ben ik actiever op zoek gegaan naar mogelijkheden voor mijn kind in het dorp.
Zo vond ik de activiteiten die Stichting Erbij voor deze kinderen organiseert. 1x in de maand wordt er voor kinderen met een beperking een creatieve of sportieve activiteit aangeboden. Mijn dochter heeft, toen ze jonger was, aan deze activiteiten meegedaan, waardoor een kind het gevoel krijg ''ik hoor erbij'' en de kans krijgt andere kinderen uit het dorp te leren kennen. Gelukkig weten inmiddels heel wat ouders de weg naar de Stichting te vinden.
Dan het passend voetbal team! Dit begon met een clubje van 6 op het voetbalveld van Viola. Nu is het een waardig team, dat competitie speelt. En een plek heeft binnen de club. Mijn dochter gaat nu elke vrijdagavond met plezier voetballen. Zij kan niet goed een partijtje spelen. Toch kan ze een balletje trappen en kan ze mee in het team (gevoel). Ook dit kan alleen, omdat het mogelijk wordt gemaakt door vrijwillige ''kanjervaders''. Als dit soort initiatieven er niet waren in het dorp wordt de kans op aansluiting voor mijn kind nog kleiner. Dan moeten we uitwijken voor sportactiviteiten naar Tilburg of Breda.
Sinds 2 jaar worden er tweemaal per jaar in Alphen-Chaam voor ouders (mantelzorgers) met een zorgintensief kind thema-avonden georganiseerd. Er hebben twee bijeenkomsten plaatsgevonden in Den Heuvel en 1 in het Skac in Chaam. Over de weg vinden in procedures, regels en wetten. Of een avond over levend verlies en seksualiteit. Avonden in kleine groepjes die er voor zorgen dat er voldoende tijd is om vragen te stellen en uit te wisselen. Deze worden georganiseerd door de mantelzorgondersteuner. Ik ben hierbij betrokken, voornamelijk om mee te denken over mogelijke thema's en sprekers. Ik vind het belangrijk dat dit soort bijeenkomsten in het dorp zijn. Ook al zit de zaal niet bomvol, ze zijn zeer waardevol. Het zorgt ervoor dat ik als alleenstaande ouder een activiteit buiten de deur kan bezoeken waar ik niet weer een uur voor de auto in hoef.
Kortom: ik ben betrokken in het dorp op het thema zorgintensief kind. Ik sta voor hun welzijn en vind het belangrijk dat deze kinderen mee kunnen doen en dat ik als ouder een keus heb in waar ik met mijn kind aan mee kan doen. Ik vind het ook belangrijk dat bij alle activiteiten die in het dorp met elkaar worden georganiseerd, nagedacht wordt over hoe we deze kinderen erbij kunnen betrekken. En op welke manier we dat mogelijk kunnen maken, want in de uitvoering hiervan zijn nog wel wat aanpassingen te bedenken.
Zelf heb ik een kaartendeck ontwikkeld voor ouders met een zorgintensief kind. Op deze kaarten staan opbeurende en bemoedigende teksten. Moeilijkheden komen we allemaal tegen in de opvoeding van onze kinderen. Ouders met een kind met een beperking of met andere zorgintensieve behoeften hebben vaak meer uitdagingen. Om hen te ondersteunen heb ik dit deck gemaakt. In dit project heb ik mijn liefde voor creatieve collages, carddecks in het algemeen en lezen kunnen samenbrengen. Ik heb kunnen werken aan iets wat heel dicht bij mij staat. Graag zou ik dit kaartendeck gebruiken samen met andere ouders om naar aanleiding van de teksten met elkaar van gedachten te wisselen. Ze geven namelijk aanleiding over dingen na te denken en er met elkaar over te praten. Als er ouders zijn die geïnteresseerd zijn in een creatieve workshop met de kaarten, dan verneem ik dat graag.
Je kunt bij mij terecht voor vragen over alle initiatieven die ik in dit stuk aanhaal. Ik breng je graag in contact met de mensen die zich er hard voor maken. Ook hoor ik graag van andere activiteiten in het dorp die ik nog niet ken.
Neem eens een kijkje op mijn website:
www.vanuit-eigenkrachtkaarten.nl
En wie weet wat voor moois we nog kunnen realiseren!
