Mijn woonplaats is een plaatje om te zien met voor elk wat wils. Er wonen ongeveer 25.000 mensen. Een te groot aantal om allemaal te herkennen, laat staan persoonlijk te kennen. Het is dan toch wel vreemd dat ik het altijd meteen merk wanneer er vreemdelingen in het dorp rondlopen.
Toeristen
"Hoe is dat dan mogelijk tussen zoveel mensen", vroeg ik mij vandaag af. Want ook toeristen gaan bij de Etos naar binnen, of bij de supermarkt. Lang niet altijd staan zij te turen op een stadsplattegrond of op een straatnaambordje, wat hen zo herkenbaar maakt. Ook lopen ze niet allemaal standaard op teenslippers - rugzakje om en een zonnebril op de haren - zo'n beetje het archetype van een toerist.
Volgens mij komt het door de mini-gedragingen en -gezichtsuitdrukkingen, door de lichaamstaal zogezegd. Door een zijstraat lopen ze iets te aarzelend, bij onze lindenberceau staan ze iets te uitgebreid stil. Als ze het bordje 'Station -->' zien, lijken ze opgelucht, bij 'Toeristentreintje Oisterwijkse Bossen' haasten ze zich naar de opstapplaats.
Bij de supermarkt kopen ze naast hagelslag, boter in een kuipje en stokbrood ook barbecuevlees plus een salade. Daarnaast nemen ze ook een tube tandpasta en een 4 rol-pak wc-papier mee. Normaal gesproken koopt een mens dat soort dingen massaler in en met een groter prijsbewustzijn.
Iedereen zit graag op een terrasje, om mensen te kijken of om gezien te worden. Vakantiegangers zijn niet anders. Maar De Toerist bekijkt de langskomende mensen alsof het inboorlingen zijn van een verafgelegen land. "Dat zij hier wonen" denkt hij - hoe u dat interpreteert moet u zelf weten. Zíj voelen zich erg prettig op het terras, want -denken ze- zíj hebben vrijaf en de inboorlingen niet. En meestal is dat ook zo.
O, jazeker, zo denkt de toerist! Ik weet het, want als ik op vakantie ben, denk en gedraag ik mij precies hetzelfde!
Toeristen: het zijn net mensen....
Dit stukje, dat ook geplaatst werd in Het Brabants Dagblad, is geschreven en ingezonden door Helen De Boo, voorheen woonachtig in Oisterwijk, thans in Alphen.
