Vrijwilliger mantelzorgondersteuning (respijtzorg) Mary: ‘We zitten op één lijn en lachen wat af samen. Die klik is nodig om dit werk goed te kunnen doen.’
Vandaag ben ik te gast bij Ying, haar 89-jarige schoonmoeder, en vrijwilliger Mary. Ik word meteen getrakteerd op een heerlijk gebakje, omdat Ying de dag ervoor jarig is geweest. Er hangt een warme en open sfeer.
Een nieuw thuis in Strijbeek
Drieënhalf jaar geleden verhuisde Ying met haar man naar hun huidige huis in Strijbeek. In het huis bouwden ze een mooi appartement voor haar schoonouders, met een prachtig uitzicht op de landerijen. Haar schoonouders komen oorspronkelijk uit Twente en verhuisden via Hoogeveen en Gouda weer terug naar hun roots in Twente. Brabant was dus in eerste instantie ver weg van hun vertrouwde omgeving. Dat was even wennen. Inmiddels is haar schoonvader overleden en woont haar schoonmoeder alleen.
Volledige mantelzorg op zich genomen
“Mijn schoonmoeder heeft, vier kinderen, maar die wonen allemaal wat verder weg en hebben drukke banen. Daarom heb ik de mantelzorg op me genomen,” vertelt Ying. “Daarnaast run ik mijn eigen gezin met man en dochter van tien jaar. Twee keer per week komt de thuiszorg langs om haar te douchen. Dat laat ik liever aan een professional over. Mevrouw Engbers Ros eet twee keer per week met ons mee.” Daarnaast probeert haar schoonmoeder zelfstandig te koken met producten die Ying in de aanbieding koopt. “Ik lust alles,” zegt ze lachend. “Ying kookt vaak Aziatisch. Mijn man hield van Hollandse kost. Die maak ik nu ook nog vaak voor mezelf.”
Opladen in de natuur
Ying vertelt verder: “Ik heb mezelf als mantelzorger opgeworpen, maar dat is pittig naast de zorg voor mijn eigen gezin. Mijn man heeft een drukke baan en helpt waar hij kan. In het weekend begeleidt hij onze dochter bij hockey- en schaatswedstrijden, terwijl ik me buig over het huishouden en de tuin. De andere kinderen helpen ook mee als ze er zijn, bijvoorbeeld met een keer grasmaaien.” Om tussendoor op te laden, maakt Ying graag lange wandelingen in de natuur. Zo kan ze even stoom afblazen. Toen ze zelf een herseninfarct kreeg, had ze ook hulp nodig. Maar omdat haar echtgenoot gezond was, kreeg ze die niet. “Toen Monic Bootsma, mantelzorgconsulent voor het Dorpsteam Alphen-Chaam werd, werd er direct hulp van een vrijwilliger ingeschakeld. Dat heeft me enorm geholpen,” zegt ze dankbaar.
Elke vrijdagmiddag komt Mary, de vrijwilliger die Ying ondersteunt bij de zorg voor haar schoonmoeder. Ook Mary heeft een herseninfarct gehad, waardoor ze nog maar één hand goed kan gebruiken. Werken in de zorg werd daardoor onmogelijk, maar ze wilde toch iets blijven betekenen. Thuiszitten was geen optie voor haar, dus meldde ze zich aan als vrijwilliger bij ContourdeTwern. Mary komt nu ruim een half jaar over de vloer bij mevrouw Engbers Ros, die licht dementerend is. Bij goed weer gaan ze eerst samen wandelen, zodat mevrouw in beweging blijft. Daarna spelen ze vaak een spelletje. “We zijn allebei fanatiek en willen winnen, dat houdt de spanning erin. We hebben ontzettend veel lol samen,” zegt Mary lachend. Mevrouw is een open boek met een flinke dosis humor en laat zich niet snel de mond snoeren.
Zo'n middag geeft Mary veel energie. Ze benadrukt dat de goede klik met Ying en mevrouw ervoor zorgt dat ze haar werk met plezier doet. Ze spreken dezelfde taal en hebben veel plezier samen, en dat straalt ervan af.
Minder mobiel
Mevrouw heeft haar auto moeten wegdoen en kan niet meer fietsen. “Ik mis het wel dat ik niet even een boodschap kan doen in het dorp, omdat we hier buitenaf wonen. Ook vind ik het hier erg stil. Ik zie weinig mensen en heb op de landerijen nog geen wild kunnen spotten. Daardoor ben ik afhankelijk van de mensen die me bezoeken. Gelukkig heb ik me aangesloten bij de KBO, waar ik hartelijk ben ontvangen en nieuwe vriendschappen heb gesloten.”
Tekst: Jessie Vermeer
